lunes, 18 de agosto de 2008



Ouwe dametjes ( door Cees van Noort )

Zondagmorgen de 17 de augustus vertrekken we bij de gezusters Alvarado, die de avond tevoren een heerlijke maaltijd, rijst met kip, hadden bereid, Het zijn beroemheden op hun gebied. Alle presidenten zijn al langs geweest om hun restaurant en de gezusters zelf te bewonderen. President Correa hangt in een lijst van een bij een aan de wand, naast de diploma’s en foto’s uit de krant.


De gezusters zelf zijn resp.92, 89, 86 en 83 jaar. Hun geheim om deze leeftijd te bereiken ligt in het drinken van koffie en eten op een vast tijdstip. Koffie om 7, 10 en 4 uur, de lunch tussen 1 en 2 en het avondeten om 18.00 uur, uiteraard alles biologisch en onbespoten.


Er was ook nog een flesje honing waarvan ik de bijzondere samenstelling niet heb kunnen achterhalen.Het was prachtig om het waggelende viertal in actie te zien en tot het laatste moment hadden ze alles scherp onder controle. Ze misten nog een lepel en die kwam inderdaad uit onze bak tevoorschijn terwijl die al door ons gecontroleerd was.


Het is prachtig zonnig weer, iets wat ik nog niet geheel vertrouw, gezien de afgelopen dagen die zo ook waren begonnen. Ik heb er een verkoudheid aan opgelopen en maak de reis per auto mee en zodoende in staat iets van deze dag weer te geven.


We trekken door een adembenemend landschap met soms groengele bergketens om dan weer te belanden in bruine en later roodbruin, zelfs bijna roze bergketens. Roze grond is wel heel bijzonder. De planten groei is ook heel divers, terwijl het hier nog winter is, zoals acacia’s, agave met een bloem van 4-5 m. hoog, net een boomstam. Verder boomvarens, siatias geheten, wat net kleine palmen zijn. Verder de tomato del arbe, een ovaal roodgele tomaat welke in een boom groeit van 2-3m., een verrukkelijke vrucht in siroop gepresenteerd.Op 23 september begint de lente.


We zijn een uur onderweg als we een indiaanse vrouw, 68 jaar, met mandje met eieren en zachte kaas, als liftster meenemen. Als ze goed en wel zit, komt er uit de bosjes een jongeman, haar kleinzoon. Helaas is er voor hem geen plaats. Ze praat honderd uit met Susana uit Peru, die haar fotografeert en filmt.
Ze heeft echte werkhanden en haar duimnagels zijn tot het midden van de nagels ingescheurd. Ze kijkt onder het praten met steelse blik opzij, althans dat verbeeldde ik me…..
Ze vertelt even later aan Susana een verhaal van een mooie Amerikaanse vrouw die met een lelijke man uit haar streek trouwde en zich kleedde in indiaanse kleren….
Zij zou dat nooit doen, zij koos voor die man naast haar met die mooie blauwe ogen….
Mijn dag kon niet meer stuk!Als we bij de schitterende markt van Saragura aankomen wil ze betalen voor de rit. Wij kopen wat kaas maar ze wil geen geld, maar na aandringen aanneemt. We kijken onze ogen uit naar de kleding van vrouwen en mannen in driekwart zwarte broeken. De kippen, honden en cavia’s hoor je piepen vanuit witte zakken…
Het was toch een fietstocht zult u als lezer inmiddels denken, zeker……we waren onze maten al gepasseerd die zwoegend en in volle zon de bergen van deze zware dagtrip bedwongen. Van Ona naar Loja bleek 114 km te zijn met 2400hm (hoogtemeters).
Na 50 km werd door Mient, Susana en Ewald een heerlijke lunch bereid. Iedereen druppelt dan binnen, deze keer de Ieren als eersten. Gerard heeft de moed na een dag ziekte weer opgepikt en komt getekend aan. Geert en Rob bakkeleien wat over en weer wat de sfeer verhoogt en voor ontspanning zorgt na de fikse inspanning…. Dick ‘s morgens al niet lekker, haakt bij de lunch af en zet zijn fiets op de auto.
Als iedereen vertrokken is, ruimen we de boel weer op. We komen de mannen en Benne, de Ierse deelneemster achterop en bemoedigen hen. Na een stop van 30 min voor een wegverbetering mogen we verder en komen net voor de fietsers bij hotel Podocarpus.
Een snelle douche blijkt een groot deel van de vermoeidheid weg te spoelen, want iedereen komt opgewekt tevoorschijn en vertelt zijn of haar verhaal.
Het totaal aantal afgelegde kilometers is 777, en er zijn 13.495 hoogtemeters afgelegd.Kirsten en Didier hebben een heerlijk kop bouillon en tomatensalade klaarstaan, waar iedereen van zit te smullen.Benieuwd naar het avondprogramma? Lees morgen verder…

No hay comentarios:

Bici blogs

TODOS MIS VIAJES

Abancay Aconcagua Africa Alemania Altiplano Andahuaylas Andes Trail Apurimac Argentina Atocha Ayacucho Bajo Caracoles Bariloche Barrancas bicimoda Bolivia Burkina Faso Cafayate Calafate Campaña política peruana Cañon del Pato Caraz Careteras bolivianas Carpa Carretera Austral carreteras bolivianas Catamarca Cerro Castillo Cerro de Pasco Challapata Chavin de Huantar Chile Chilecito Chincheros Chos Malal Chulucanas Chunchi Copacabana Coyhaique critica Cuenca Cusco diarios Dutch Cycling Embassy Ecuador Edición 2010 einstein El Bolsón El Calafate El Dakar El final El Perú profundo El relato del instante Falkner famosos en bici Fin del mundo Final tour 2010 fotografias desde Ayacucho Fotos desde el Salar de Uyuni Fuerza Mental Futaleufú ghana Guamote Historias desde Buenos Aires Huancavelica Huancayo Huanchaco Huanuco Huánuco Huánuco Pampa Huaraz Huarochirí Huascarán Huelgas en el Cusco Humahuaca Incendios forestales Inconvenientes a lo largo de la ruta Izcuchaca Jáchal Jaime Torres Jujuy Kasani Kavafis La Angostura La minería peruana la partida La Pasarela La Paz La Quiaca La Tina La Unión Lago Rivadavia Lambayeque Las Horquetas Latacunga Leiden letters from Wilbert Limatambo Lluvia sobre las dos ruedas Loja Luz Divina Macará Machu Picchu Mali mapas de ruta Mendoza Mi padre Motupe noticias del ciclismo Nueve días en la pampa Ocros Oña Oruro Ouagadougou Patagonia Perito Moreno Peru Perú Pino Hachado Porvenir Pucara Puno Punta Arenas Quillacas Quito Quivila Río Grande río Mantaro Rio Santa Riobamba Ruta 40 Salar de Uyuni Salinas Salta Siete lagos Tahua Tapi Aike Tierra del Fuego Tingo Tiquina Tocota Togo Tolhuin Torres del Paine Tres Lagos Tupiza Ultimo día un mundo sin bicicletas Ushuaia Viento en la altura Yala

Archivo del blog